Ulgi w spłacie zobowiązań na podstawie Ordynacji podatkowej
Na podstawie art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy może na wniosek podatnika:
1) odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;
2) odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek;
3) umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.
Podatnik, który nie jest w stanie uiścić podatku w ustawowym terminie, może zwrócić się do tut. organu podatkowego o przyznanie ulgi w jego spłacie. Są to rozłożenie na raty lub odroczenie terminu płatności podatku lub zaległości podatkowej. Jeśli taka ulga zostanie udzielona, zyskuje się więcej czasu na uregulowanie zobowiązania. Podatnik, który stara się o raty lub odroczenie terminu płatności podatku, musi jednak liczyć się z tym, że dodatkowo będzie musiał uiścić opłatę prolongacyjną. Prezydent Miasta ustali opłatę prolongacyjną w decyzji przyznającej ulgę. Wynika to z art. 57 § 1 Ordynacji podatkowej. Stawka opłaty prolongacyjnej jest równa obniżonej stawce odsetek za zwłokę. Z kolei art. 56a § 1 ww. ustawy stanowi, że obniżona stawka odsetek za zwłokę wynosi 50% stawki odsetek za zwłokę.
Np. w przypadku przesunięcia terminu płatności podatku opłata prolongacyjna naliczana jest od dnia następującego po upływie terminu płatności podatku do dnia upływu odroczonego terminu płatności. Zatem jej wysokość zależy nie tylko od stawki odsetek od zaległości podatkowych i liczby dni, o które przesunięto spłatę podatku, ale również kwoty odroczonego podatku.
Terminem płatności opłaty prolongacyjnej jest dzień, w którym zgodnie z decyzją przyznającą podatnikowi ulgę – powinna nastąpić zapłata odroczonego podatku. Zatem terminy płatności odroczonego podatku i opłaty prolongacyjnej pokrywają się. Uiszczenie opłaty prolongacyjnej przed upływem terminu płatności nie jest podstawą do obniżenia jej wysokości.
Ulga w spłacie zobowiązań podatkowych może:
1) nie stanowić pomocy publicznej;
2) stanowić pomoc de minimis - w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis;
3) stanowić pomoc publiczną, przeznaczoną na jeden z celów określonych w art. 67b § 1 pkt 3 lit a-m Ordynacji podatkowej.
Art. 67a uzależnia udzielenie ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych od uzasadnienia ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego – stwierdzenie przez organ podatkowy jednej z tych dwóch przesłanek pozwala, w drodze uznania administracyjnego, wydać decyzję o udzieleniu ulgi.
UWAGA:
Podatnik, który zamierza złożyć wniosek o udzielenie jednej z ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, powinien wykazać we wniosku, że udzielenie mu stosownej ulgi jest uzasadnione jego ważnym interesem lub interesem publicznym oraz dołączyć dokumenty potwierdzające wystąpienie takiej sytuacji (dotyczy podatników, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej jak również prowadzących działalność gospodarczą – przedsiębiorców).
Podatnik we wniosku powinien szczegółowo wskazać uzasadnienie, które w jego ocenie przemawia za pozytywnym rozpatrzeniem wniosku.
Decyzja o udzieleniu podatnikowi ulgi w zakresie spłaty zobowiązań podatkowych ma charakter uznaniowy i podatnik nie korzysta automatycznie z prawa do uzyskania ulgi w konkretnych okolicznościach sprawy. Oceniając stan faktyczny organ podatkowy dokonuje oceny możliwości udzielenia ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych z punktu widzenia przepisów o pomocy publicznej, więc udzielenie takiej ulgi może przybrać formę pomocy publicznej w ramach de minimis, lub udzielanej z tytułu realizacji jednego z celów określonych w art. 67b § 1 pkt 3 lit. a-m Ordynacji podatkowej.
Wystąpienie przez podatnika z wnioskiem o udzielenie ulgi z spłacie zobowiązania podatkowego (w innym celu niż określony w art. 67b § 1 pkt 3 lit. a-m Ordynacji podatkowej) powinno zostać zaklasyfikowane jako wystąpienie o uzyskanie pomocy de minimis. Cechą charakterystyczną pomocy de minimis jest fakt jej udzielenia bez konkretnego celu, beneficjent (podatnik) z tytułu uzyskania wsparcia nie jest zobowiązany do podejmowania działań, które uzasadniałyby fakt otrzymania pomocy.
Podmiot ubiegający się o pomoc de minimis jest zobowiązany do przedstawienia podmiotowi udzielającemu pomocy, wraz z wnioskiem o udzielenie pomocy dokumenty zgodnie z następującymi przepisami:
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis (Dz. U. z 2010 r. poz. 311),
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 lutego 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis (Dz. U. z 2013 r. poz. 276),
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 października 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis (Dz. U. z 2014 r. poz. 1543) a w szczególności:
1) wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis, jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających go lat
albo oświadczenia o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie albo oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie,
2) wypełniony formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis,
lub formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis przez przedsiębiorcę wykonującego usługę świadczoną w ogólnym interesie gospodarczym,
3) sprawozdania finansowe za okres 3 ostatnich lat obrotowych, sporządzane zgodnie z przepisami o rachunkowości,
4) informacje dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej,
5) informacji niezbędnych do udzielenia pomocy de minimis, dotyczących w szczególności wnioskodawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz wielkości i przeznaczenia pomocy publicznej otrzymanej w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, na pokrycie których ma być przeznaczona pomoc de minimis.
Informacje w sprawie ulg w spłacie zobowiązań na podstawie Ordynacji podatkowej można uzyskać w Wydziale Podatków i Opłat Urzędu Miasta w Tomaszowie Maz., bud. A, pok. 8 oraz telefonicznie 044 724-23-11 wew. 308, 309.
Pomocne informacje uzyskać można także ze strony: http://bip.tomaszow.miasta.pl/public/ w zakładce: Podatki i opłaty miejskie.